 |
| Néle - Queen of the house |
Dit mooie en lieve poesje werd geboren op 25 mei 1993.
De moeder was een lapjespoes en de vader een volbloed Pers.
Zo zie je van wie ze de "looks" overerfde.
Hoe het allemaal in zijn werk ging en hoe ze haar stekje bij ons kreeg ...
We hadden al een kater in huis "Roestie" en omdat hij nogal onhandelbaar bleek dachten we dat een maatje erbij de oplossing zou zijn. Zodoende had ik via via een katertje in optie maar wat deed mij dan van mening veranderen?
Het katertje woonde in en om het erf van een "Bloemenserre". Dus sprak ik telefonisch af om het te komen halen, maar zo zei de eigenaar "We zullen hem vangen, bel na de middag nog eens terug zodat je niet tevergeefs hoeft te komen".
Zo gezegd zo gedaan, dus ik belde eerst nog eens op, "Ja mevrouw, we hebben hem nog niet gevangen".
Ik vroeg of ze hem vandaag dan nog niet gezien hadden. Reactie: "Oh jawel hoor, maar we hebben hem alleen nog niet kunnen vangen."
Mijn gedachte hierbij was dat ik met dit kitten waarschijnlijk een even grote wildebras in huis ging halen als Roestie en dat kon toch de bedoeling niet zijn.
Dus informeerde ik verder en dacht hierbij aan tante Agnes, haar dochter Christel had heel wat
nestjes steeds rondlopen dus dat zou wel raak zijn.
En ja hoor er waren 3 kittens beschikbaar.
Eentje was een katertje dat veel weg had van een blauwe britse korthaar en ja dat zag ik wel zitten maar hij was al besproken zo bleek voor een andere tante.
Dan was er nog een ros katertje dat vrij bleek te zijn, maar dit zinde me niet want zo een rosse had ik al en
dan kon ik evengoed dat "bloemenserre-geval" erbij nemen.
Dus was ik mij al naar de deur aan het begeven om huiswaarts te keren zonder poesje toen plots van onder de sofa zo een lief en fréle poesje tevoorschijn kwam en klagend op me af kwam springen en rond mijn benen kwam draaien.
Was ik toch helemaal verkocht zeker, maar ... het was de bedoeling dat deze bij Christel bleef want zij had er haar zinnen op gezet.
Kordaat heb ik gezegd "of ik neem deze, of geen" uiteindelijk werd de dochter er dus bijgehaald en ja ...
eigenlijk was ik toch familie en zij de weduwe van mijn echtgenoots broer ... dus nog een beetje haar schoonzus ... dus na lang dralen mocht ik het kitten meenemen omdat "ik" het was.
Zo kwam ze dus bij ons en kreeg de naam "Néle" afkomstig van de legende van Tijl en Néle waar de echtgenoot ons altijd mee vergeleek.
Ze zou zich haar hele leven aan me gaan wijden. Waar ik zou gaan of staan, zou je in de toekomst ook Néle aantreffen dit voor de komende 16 jaar en 3 maanden lang.
Op 22 augustus 2009 blies ze even na mijn thuiskomst, alsof ze op me had gewacht om nog afscheid te nemen haar laatste adem uit.
Lieve Néle,
nu heeft je foto voor altijd een plaats op de kast, maar in ons hart dragen we je steeds in onze herinnering mee.
We hielden allemaal superveel van jou en nog ... over de grenzen van de dood heen .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten